Ouderen en wonen. Inmiddels is dit onderwerp wekelijks binnen de media aan de orde. Want ja, “ouderen” horen -uit kostenbesparing- langer thuis te wonen. Is dit echter wenselijk, haalbaar en realistisch?
Ouder wordende bevolking
Mannen en vrouwen bereiken tegenwoordig gemiddeld een hogere leeftijd dan pakweg 20 of 30 jaar geleden. Een aanzienlijke stijging van de gemiddelde leeftijd is zelfs bereikt; meer hierover is te vinden op het Nationaal Kompas.
Ouderen en zorg
Dit heeft uiteraard grote gevolgen voor de huisvesting van ouderen. Merkwaardig genoeg sluiten zorginstelling steeds vaker gedeeltelijk hun deuren voor een nieuwe instroom aan ouderen. Is het echter wel ‘merkwaardig’ te noemen? Gezien de koers van de vorige- en huidige regering is dit allerminst opmerkelijk. Ouderen moeten langer thuis wonen. Kinderen moeten bijspringen; dit is gedeeltelijk al aan de orde in verpleeghuizen. Er wordt een beroep gedaan op de kinderen van de oudere in kwestie, om bijvoorbeeld uitstapjes, wandelingen en gezellige middagen te organiseren. Veel gehoord kritisch geluid -zowel van ouderen als van de kinderen- het beroep is te groot en niet haalbaar; de kinderen zijn volwassen en dragen eigen verantwoordelijkheden, zoals werk en gezin en kunnen dus niet te pas en te onpas hun bejaarde ouders begeleiden. Daar zijn nu net zorginstellingen voor in het leven geroepen in de jaren 60.
Zelfstandig wonende ouderen
Sommige mensen wonen op hoge leeftijd nog zelfstandig. Anderen betrekken daarentegen rond hun zestigste levensjaar al een 55+ service-woning. Daarnaast zijn er natuurlijk ouderen die absoluut niet meer thuis kunnen wonen, omdat zij doorlopend zorg nodig hebben; zowel fysiek (zware lichamelijke beperkingen) als mentaal (Alzheimer, dementerenden).
De groep ouderen die wel zelfstandig wonen, willen dit vaak zelf zo lang mogelijk in stand houden. Iets wat de overheid tegenwoordig ook steeds meer promoot, alleen is de maatschappelijke kritische noot van veel instanties en bezorgde ouderen waar dit begint en waar dit eindigt.
Hulp inschakelen
Is er hulp nodig, dan kunnen ouderen dit vaak zelf heel goed regelen via organisaties als encasa-experts of de thuiszorg, de zorg hierbij varieert van aanschaf van trapliften bijvoorbeeld, of fysieke zorg zoals hulp in het huishouden. De regering stelt hiervoor met name het persoonsgebonden budget beschikbaar (PGB), hoewel vele faciliteiten in huis (badlift, traplift etc), vaak zelf bekostigd dient te worden.
Een beroep doen op je kinderen is niet altijd even gemakkelijk te organiseren; sommige ouderen zijn kinderloos, of de kinderen wonen ver weg en zijn aan werk gebonden. Thuishulp biedt alleen in het huishouden uitkomst. Een wijkbusje kan uitkomst bieden wanneer ouderen zelf niet meer goed ter been zijn en hulp nodig hebben bij vervoer. Daarnaast is het dan ook nog eens handig om in huis een lijst bij te houden wanneer welke huishoudelijk taak uitgevoerd moet worden. Steeds meer ouderen ontdekken ook het gemak van internet en de vele mogelijkheden wat het internet biedt aan bestellingen doen (van kleding tot boodschappen), of een verzekering afsluiten, een tuinman huren of wat dan ook organiseren.
Langer thuis wonen? Ja, mits capabel. Wat inhoudt dat men zelfstandig hulp kan regelen en op een verantwoorde wijze andere middelen kan inzetten om dit te kunnen waarborgen.