In 2007 kochten wij samen met schoonmoeder een woning in het Duitse Kleve. Na een lange zoektocht, van het noordelijker gelegen Bad Bentheim, tot het voor ons zuidelijkst gelegen Hillesheim en Gerolstein in de Zuid-Eifel, zochten wij naar een geschikte woning.
Onze droom: Wonen in de Zuid-Eifel
Tijdens ons verblijf in het gehucht Oberbettingen (nabij Gerolstein, Zuid-Eifel), viel ons op bij een makelaar in Gerolstein, hoe belachelijk goedkoop koopwoningen in deze omgeving waren. We kregen de kolder in de kop. Vanaf dát moment liet de gedachte ons niet meer los een huis te kopen in deze omgeving. We zouden half in Duitsland gaan wonen; op vrijdagavond naar de Zuid-Eifel rijden en op zondagavond weer terug naar ‘het westen’. Vanaf Rotterdam is de Zuid-Eifel ongeveer 4/ 4,5 uur rijden, als je tenminste geen oponthoud hebt bij Luik. Maar dan héb je ook wat. Je bent letterlijk in een andere wereld. De wereld van knusse dorpen. Rust, bos & heuvels. De Duitse evenknie van de Belgische Ardennen… maar dan voordeliger.
Verandering van plannen
Het liep anders. Schoonmoeder voelde ook wel wat voor onze plannen en stelde voor een ‘zwei familien haus’ te kopen. Gezamelijk. En dichterbij. Want de Zuid-Eifel was toch wel erg ver weg. Het was een totale ommezwaai van onze plannen, maar al snel zagen wij ook de praktische voordelen; schoonmoeder zou in ons gezamelijke vakantiehuis gaan wonen en hier een bed-and-breakfast gaan runnen. Erg leuk. Begin 2008 kreeg deze droom vorm. Schoonmoeder woonde permanent in Duitsland en wij trokken veelal in de weekenden naar Kleve. Want daar hebben wij ons Duitse droomhuis gekocht… Het was niet het aanvankelijke droomhuis voor een prikkie in de Zuid Eifel, maar bleek een degelijke vervanging, in een fijn groene omgeving, dichterbij huis en net over de Duitse grens.